ΜΑΘΕ ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΨΗΦΙΖΕΙΣ...

http://tomadakis.blogspot.com/2009/05/blog-post_7053.html

ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ...

ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ...

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και Μωάμεθ ο Πορθητής. Δυό άνδρες που μας δείχνουν μέχρι σήμερα την διαχρονική πολιτιστική διαφορά Ελλήνων και Τούρκων.

Σήμερα πολλά αφιερώματα θα γίνουν κι όλοι μας θα ξαναζήσουμε λεπτό προς λεπτό την τραγική για το Γένος μας Αλωση της Πόλης. Οι Τούρκοι θα γιορτάσουν με παρελάσεις κι εμείς θα μείνουμε να αναπολούμε τα μεγαλεία του παρελθόντος ελπίζωντας να βγούν αληθινά τα προφητικά λόγια "Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θά 'ναι".

Αντί λοιπόν ένος αφιερώματος όπως τα υπόλοιπα, αποφάσισα να σας παραθέσω αποσπάσματα από τους δύο τελευταίους λόγους που εκφώνησαν πριν την τελική μάχη ο αυτοκράτοράς μας Κωνσταντίνος και ο Τούρκος Μωάμεθ ο Πορθητής. Δυό λόγοι που δείχνουν την ψυχική, πολιτιστική και εθνολογική διαφορά των δύο ανδρών που υπάρχει μέχρι σήμερα μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Δείτε τα ηρωικά και εμψυχωτικά λόγια του Ελληνα αυτοκράτορα προς τους συμπολεμιστές του, ενός αυτοκράτορα που ετοιμάζεται σαν απλός στρατιώτης να μπεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα και να δώσει την ζωή του για την Πόλη του, κι ενός Τούρκου Σουλτάνου που καθισμένος αναπαυτικά στην σκηνή του θα παρακολουθήσει τα βαρβαρικά στίφη του να προσπαθούν να καταλάβουν και να λεηλατήσουν την Βασιλεύουσα των Ελλήνων. Ενας Σουλτάνος που σαν γνήσιος ισλαμιστής βλέπει μόνο το αίμα των εχθρών του και τα κάλλη της Πόλης που θέλει να καταστρέψει.

Τα αποσπάσματα είναι από το Χρονικό του Γεωργίου Σφραντζή, Ελληνα αξιωματούχου που έζησε σαν αυτόπτης μάρτυρας δίπλα στον Κωνσταντίνο όλη την ιστορία της Αλωσης.

Ο τελευταίος λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (απόσπασμα)


«Ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, και γενναιότατοι συστρατιώτες, και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας θέλει με κάθε τέχνασμα και τρόπο να μας στενοχωρήσει περισσότερο και να μας κάνει πόλεμο σφοδρό, με μεγάλες συγκρούσεις και συρράξεις από στεριά και θάλασσα, για να κατορθώσει και να χύσει το δηλητήριό του, σαν φίδι, και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. Σας λέω λοιπόν να σταθείτε αντρειωμένοι και γενναιόψυχοι, όπως κάνατε πάντοτε ως τώρα εναντίον των εχθρών της πίστης. Σας παραδίνω την εκλαμπρότατη και φημισμένη αυτή πόλη, πατρίδα σας και βασίλισσα των πόλεων. Ξέρετε καλά, αδέρφια, ότι για τέσσερις λόγους οφείλουμε όλοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβειά μας· δεύτερον, για την πατρίδα· τρίτον, για το βασιλέα και το Χριστό· και τέταρτον, για τους συγγενείς και φίλους.

Λοιπόν αδέρφια, αν οφείλουμε να αγωνιστούμε μέχρι θανάτου για έναν και μόνο από τους τέσσερις αυτούς λόγους, πολύ περισσότερο για όλους μαζί, όπως προφανώς κατανοείτε. Αν για τις αμαρτίες μας παραχωρήσει ο Θεός τη νίκη στους ασεβείς, θα διακινδυνεύσουμε υπέρ της πίστεως της αγίας που μας παραχώρησε ο Χριστός με το αίμα του. Αυτό είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα. Τι θα ωφεληθεί κανείς αν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την ψυχή του; Δεύτερον, χάνουμε έτσι μια περίφημη πατρίδα και, ακόμη, την ελευθερία μας. Τρίτον, χάνουμε την άλλοτε περιφανή και σήμερα ντροπιασμένη, ταπεινωμένη και εξουθενωμένη βασιλεία, η οποία γίνεται έρμαιο του ασεβούς τυράννου. Τέταρτον, στερούμεθα τις προσφιλείς γυναίκες και τα παιδιά μας και τους συγγενείς μας.
Ο αλιτήριος αυτός αμιράς έχει πενήντα εφτά ημέρες αφότου ήρθε, και μας πολιορκεί και μας πολεμάει νυχθημερόν, με κάθε τέχνασμα και με όλη του την ισχύ. Χάρη στον παντεπόπτη Χριστό και Κύριό μας, διώχτηκε ντροπιασμένος κακήν κακώς πολλές φορές ως τώρα από τα τείχη. Μη δειλιάσετε και τώρα, αδερφοί, επειδή το τείχος έπεσε σε μερικά μέρη από τα βλήματα και τις εκπυρσοκροτήσεις των τηλεβόλων, γιατί, όπως και εσείς βλέπετε, όπως μπορούσαμε το διορθώσαμε. Εμείς κάθε ελπίδα μας τη στηρίζουμε στην ακαταμάχητη δύναμη του Θεού. Αυτοί έχουν πλήθος όπλα και στρατό και ιππικό, αλλά εμείς έχουμε πίστη στο όνομα του Κυρίου και σωτήρα και, δεύτερον, στα χέρια μας και τη δύναμή μας, που μας χάρισε η θεία πρόνοια. Ξέρω ότι αυτό το αναρίθμητο μπουλούκι των εχθρών, καθώς είναι η συνήθειά τους, θα βαδίσει εναντίον μας με βαναυσότητα και με έπαρση, με πολύ θράσος και βία, για να μας συνθλίψουν, λόγω του ολιγάριθμου της παράταξής μας, και να μας καταπονήσουν με την κούραση, και με φωνές πολλές και ισχυρές να μας φοβίσουν. Τις φλυαρίες τους αυτές τις ξέρετε καλά και δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε γι’ αυτές. Και σε λίγη ώρα θα τα κάνουν όλα αυτά, και θα πετάξουν πάνω μας σαν άμμο της θάλασσας αναρίθμητες πέτρες, βέλη και βλήματα. Ελπίζω να μη μας βλάψουν με αυτά, γιατί βλέποντάς σας χαίρομαι πολύ και τρέφω τη σκέψη μου με ελπίδες σαν κι αυτή, δηλαδή πως, αν και είμαστε λίγοι, είμαστε ωστόσο πολύ επιδέξιοι, επιτήδειοι, ρωμαλέοι, δυνατοί, ικανοί για μεγάλα έργα, και καλά προπαρασκευασμένοι. Με τις ασπίδες σας καλύπτετε καλά τα κεφάλια σας στις συμπλοκές και τις συρράξεις. Το δεξί σας χέρι, που κρατάει τη ρομφαία, να είναι πάντοτε μακρύ. Οι περικεφαλαίες σας, οι θώρακες και η σιδερέ νια πανοπλία σας είναι πολύ ικανά, όπως και τα άλλα σας όπλα, και στη συμπλοκή θα σας εξυπηρετήσουν πολύ. Οι αντίπαλοι ούτε έχουν τέτοια ούτε γνωρίζουν να τα χρησιμοποιούν. Εσείς είσαστε, επίσης, προστατευμένοι πίσω από τα τείχη, και οι απροστάτευτοι δύσκολα προχωρούν. Γι’ αυτό γίνετε μαχητές έτοιμοι, ισχυροί και μεγαλόψυχοι, για όνομα του Θεού.

.....................................
Ήρθε λοιπόν, αδερφοί, και μας απέκλεισε, και κάθε μέρα έχει ανοιχτό το αχανές στόμα του για να βρει ευκαιρία να μας καταπιεί, εμάς και την Πόλη που έκτισε ο τρισμακάριστος και μέγας βασιλεύς Κωνσταντίνος, και την αφιέρωσε στην πάναγνη και αειπάρθενη δέσποινά μας, τη Θεοτόκο· και τη χάρισε σ’ εκείνη, ώστε να είναι Κυρία της Πόλεως, αλλά και σύμμαχός της και σκέπη της πατρίδας μας και καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά όλων των Ελλήνων, το καύχημα όλων που ζουν κάτω από τον ήλιο. Και αυτός ο ασεβέστατος την άλλοτε περιφανή και ζωηρή σαν ρόδο του αγρού Πόλη θέλει να την υπαγάγει υπό την εξουσία του.

.............................
Και γενικά, αφού στράφηκε προς όλους, είπε: «Δεν έχω καιρό να πω περισσότερα· μοναχά το ταπεινωμένο σκήπτρο μου το αναθέτω στα χέρια σας, για να το διαφυλάξετε με προθυμία. Σας παρακαλώ ακόμα, και ζητώ την αγάπη σας, να είστε πειθαρχικοί στους στρατηγούς σας, τους δημάρχους και τους εκατόνταρχους, ο καθένας κατά την τάξη του, τη θέση του και την υπηρεσία του. Να ξέρετε τούτο: αν από μέσα από την καρδιά σας φυλάξετε τις εντολές μου, ελπίζω στο Θεό ότι θα λυτρωθούμε από την παρούσα δίκαιη απειλή του. Δεύτερον, σας περιμένει στον ουρανό το αδαμάντινο στεφάνι, και η μνήμη σας θα είναι αιώνια και άξια στον κόσμο». Με αυτά τελείωσε τη δημηγορία του, ευχαριστώντας με δάκρυα και στεναγμούς το Θεό, ενώ όλοι, με ένα στόμα, του αποκρίνονταν με δάκρυα λέγοντας: «θα πεθάνουμε για την πίστη του Χριστού και την πατρίδα μας». Τα άκουσε ο αυτοκράτωρ και, αφού τους ευχαρίστησε θερμά, υποσχόμενος πολλές δωρεές, τους είπε τέλος: «Λοιπόν, αδερφοί και συμμαχητές, να είσαστε έτοιμοι το πρωί. Με τη χάρη και την αρετή που μας δώρισε ο Θεός και με τη βοήθεια της Αγίας Τριάδος, στην οποία αναθέτουμε “την πάσαν ελπίδα μας”. Θα κάνουμε τον εχθρό να φύγει κακήν κακώς και ντροπιασμένος από εδώ».


Ακολουθεί απόσπασμα του τελευταίου λόγου του Μωάμεθ του Πορθητή.

«Ω αγαπητά μου παιδιά, από το Θεό, τον προφήτη του Μωάμεθ και εμένα τον ίδιο το δούλο του, σας παρακαλώ και σας ικετεύω να κάνετε αύριο έργο αξιομνημόνευτο, όπως και οι πριν από μας παντού ως τα τώρα έκαναν, όπως είναι φανερό, και με προθυμία, γενναιότητα και μεγαλοψυχία να περάσετε σαν φτερωτοί με τις σκάλες πάνω από το τείχος. Και τη φήμη που κέρδισαν οι πρόγονοί μας και τους χάρισε ο Θεός μη γίνετε αφορμή εσείς να τη χάσουμε· αντίθετα, πλησίασε η ώρα να την αυξήσουμε κατά πολύ». Τους είπε και πολλά άλλα λόγια στρατιωτικού περιεχομένου, και τους φούντωσε το φρόνημα για να δράσουν γενναία.


Και κατέληξε: «Αν μερικοί από σας σκοτωθούν, όπως είναι φυσικό στους πολέμους, και γραφτό της μοίρας του καθενός, ξέρετε πολύ καλά τι λέει ο προφήτης μας στο Κοράνι: εκείνος που θα πεθάνει υπό τέτοιες συνθήκες θα δειπνήσει και θα πιει στον παράδεισο, ολόσωμος μαζί με το Μωάμεθ· και με παιδιά και με ωραίες γυναίκες και παρθένες θα αναπαυτεί σε τόπο χλοερό και αρωματισμένο από λουλούδια, θα λουστεί σε ωραιότατο λουτρό και θα έχει τα πάντα από το Θεό σε εκείνο τον τόπο. Και πάλι, σ’ αυτή τη ζωή, όλος ο στρατός και οι άρχοντες της αυλής μου, αν νικήσουμε, ο μισθός που θα έχουν από μένα κατ’ αναλογία θα είναι διπλάσιος για τον καθέναν απ’ όσα έχουν τώρα· αυτός θ’ αρχίζει από σήμερα και θα καταβάλλεται ως το τέλος της ζωής τους. Για τρεις ημέρες η Πόλη θα είναι δική σας. Ό,τι κι αν αρπάξετε ή βρείτε, χρυσό ή ασημένιο σκεύος και ρούχα, αιχμαλώτους —άντρες και γυναίκες, μικρούς και μεγάλους— κανείς δε θα μπορεί να σας τα ζητήσει ή να σας ενοχλήσει στο ελάχιστο». Αφού τελείωσε το λόγο του, τους όρκισε να διαφυλάξουν όσα τους διέταξε. Αυτοί χάρηκαν πολύ ακούγοντάς τα, και με μια φωνή αλάλαξαν όλοι στη γλώσσα τους: «Αλλάχ, Αλλάχ Μεεμέτ ρεσούλ Αλλάχ!» που σημαίνει «ο Θεός των Θεών, και ο Μωάμεθ ο Προφήτης του».

http://koukfamily.blogspot.com/2009/05/blog-post_5231.html

ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Ο ΚΑΗΜΟΣ....

http://www.youtube.com/watch?v=ODA5xWGIwKM


Ένα καταπληκτικό κομμάτι για την Πρωτεύουσά μας,
την Κωνσταντινούπολη και την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ!

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΟΧΟΣ" - ΠΕΜΠΤΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2009 - ΑΡ.Φ. 392 (1190)

...
ΣΤΗΡΙΞΤΕ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ - ΔΙΑΔΩΣΤΕ

ΤΟΝ "ΣΤΟΧΟ" ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

...

Ο "ΣΤΟΧΟΣ" ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΥΠΟΥ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ. ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ.

ΝΑ ΣΕΒΕΣΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΣΤΕ

ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΓΓΛΕΖΟΥΣ - ΜΕΤΑ/ΠΑΡΑΦΡΑΣΜΕΝΟ
ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ...

Η Πόλις εάλω - Έτσι έπεσε η Βασιλεύουσα

Η πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας

1404 μ.Χ. Γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος από τον Μανουήλ Παλαιολόγο και την Ειρήνη Δράγαζη
1430 μ.Χ. 29 Μαρτίου. Άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους!
1437 μ.Χ. 27 Νοεμβρίου. Ο βασιλιάς Ιωάννης Παλαιολόγος - αδερφός του Κωνσταντίνου - πηγαίνει στην Ιταλία για να ζητήσει βοήθεια για τον Τουρκικό Κίνδυνο. Στη θέση του στην Πόλη, μένει ο Κωνσταντίνος.
1439 μ.Χ. 6 Ιουλίου. "Άλωση της Ορθοδοξίας" επιχειρείται στην Ιταλία, αφού "υπογράφεται" στη Φλωρεντία η "Ψευδοένωση των εκκλησιών", από τον αδελφό του Κωνσταντίνου, βασιλέα Ιωάννη Παλαιολόγο… Αρνήθηκε τότε να υπογράψει ο μέγας Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός Επίσκοπος Εφέσσου, έχων το αξίωμα του Εξάρχου της Συνόδου και Τοποτηρητού των Ανατολικών Πατριαρχών και ο αδερφός του Ιωάννης, Διάκονος και Αρχιφύλαξ της Μεγάλης Εκκλησίας, ο Επίσκοπος Σταυρουπόλεως Ησαΐας και ο Ιβηρίας που απείχε επίτηδες. Ο πιστός ορθόδοξος λαός εξοργίζεται δίκαια και χάνει κάθε εμπιστοσύνη στους βασιλείς του… Ο δε Πάπας μαθαίνοντας ότι ο Άγιος Μάρκος δεν υπέγραψε, είπε "λοιπόν τίποτα δεν εκάναμε"! Ο Πάπας θέλησε την καθαίρεση μάλιστα του Μάρκου, τον προστάτεψε όμως ο βασιλέας Ιωάννης, ο οποίος φαίνεται πως στο βάθος αναγνώριζε το πνευματικό και ηθικό ανάστημα του αγίου πατρός.
Για να φανερωθεί όλο το μεγαλείο και η Αλήθεια της Ορθοδοξίας, σημειώνουμε ότι ο τότε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δεν υπέγραψε - αν και παρών - διότι καθώς πλησίαζε η στιγμή που ετοιμαζόταν να βάλει την βαρύνουσα υπογραφή του και ενώ έτρωγε, πέθανε αιφνιδίως στις 10 Ιουνίου 1439!!! Έτσι δεν μπήκε υπογραφή του Οικουμενικού Πατριάρχη…αλλά μόνο του βασιλιά…
Σημειώνουμε επίσης, ότι ο άλλος αδελφός του βασιλιά Ιωάννη και του Κωνσταντίνου, ο Δημήτριος Παλαιολόγος, έφυγε από τη Φλωρεντία και πήγε στη Βενετία για να μην υπογράψει, έχοντας μαζί του τον Γεώργιο Σχολάριο, τον μετέπειτα Πατριάρχη δηλαδή Γεννάδιο, τον οποίο είχε επαναφέρει στην ευσέβεια ο Άγιος Μάρκος.
1443 μ.Χ. Σύνοδος των Ορθοδόξων Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων στα Ιεροσόλυμα, που καταδικάζει την Ψευδοένωση και τη σύνοδο της Φλωρεντίας, καθώς και όλους τους Λατινόφρονες (Γκραικολατίνους) συμπεριλαμβανομένου του Αυτοκράτορα Ιωάννη και του νεοορισθέντος Λατινόφρονα τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη τον οποίο καθαίρεσε.
Επίσης και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας αναθεμάτισε την εν Φλωρεντία Σύνοδο, τον δε Ρώσο Μητροπολίτη Ισίδωρο που συνυπέγραψε τη Ψευδοένωση έκλεισε στη φυλακή. Εκείνος όμως δραπέτευσε και έτρεξε στον Πάπα που τον έκανε Καρδινάλιο Πολωνίας.
1444 μ.Χ. 10 Νοεμβρίου. Η μάχη της Βάρνας, υπό τον Ιωάννη Ουνυάδη (εθνικός ήρωας των Ούγγρων), καταλήγει σε ήττα των ενωμένων χριστιανικών δυνάμεων. Η τελευταία μεγάλη ελπίδα σβήνει μπροστά στη φανατισμένη επέλαση των Οθωμανών. Κυρίως λαμβάνουν μέρος Πολωνοί και Ούγγροι, ενώ εκεί σκοτώνεται και ο βασιλιάς της Ουγγαρίας Βλαδισλάβος Γ΄. Για να πάρει μέρος στη μάχη στέλνεται από το Μυστρά ο Χιλίαρχος Γεώργιος Λασκαρίδης - ο ίδιος δηλαδή ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ - αλλά δεν προλαβαίνει να φτάσει. Κάπου στις Σέρρες μαθαίνει την τρομερή ήττα (περισσότερα για τον Άγιο Ραφαήλ εδώ)
1448 μ.Χ. 30 Οκτωβρίου. Πεθαίνει ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος, σε βαθιά θλίψη, εξ αιτίας της συνεχούς ήττας των χριστιανικών όπλων, εξ αιτίας επίσης της κοροϊδίας του Πάπα - που δεν του έστειλε καμία απολύτως βοήθεια, παρότι είχε υποσχεθεί στρατιωτική βοήθεια των ηγεμόνων της Δύσεως και είκοσι πολεμικά πλοία για έξι μήνες ή δέκα για ένα χρόνο - και εξ αιτίας ακόμη για τα όσα ο ίδιος ο Ιωάννης είχε κάνει σε βάρος της Αγίας του Θεού Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας, για τα οποία και βαθιά μετανόησε.
1449 μ.Χ. 6 Ιανουαρίου. Στέφεται νέος βασιλέας ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στο Μυστρά, όπου βρισκόταν. Στην Εκκλησία αυτή εργάστηκε, καθάρισε και στερέωσε τις αγιογραφίες -όπως σημειώνει στην "Πονεμένη Ρωμιοσύνη" του- ο ίδιος ο Φώτης Κόντογλου.
1452 μ.Χ. 12 Δεκεμβρίου. Γίνεται στην Αγία Σοφία το απαράδεκτο "ενωτικό συλλείτουργο" με τον Καρδινάλιο Ισίδωρο ως απεσταλμένο του Πάπα, όπου και ακούγεται το αιρετικό "Φιλιόκβε", εξοργίζοντας και αναστατώνοντας ολόκληρη τη Βασιλεύουσα! Στη "λειτουργία" παρίσταται με σφιγμένα δόντια ο Κωνσταντίνος, που θεωρεί πως ήταν η εσχάτη, έστω απελπισμένη, ενέργεια να περισώσει την Πόλη, από τους Τούρκους που την κύκλωναν απειλητικά. Τις Πόλεις βέβαια και τους λαούς τους προστατεύει και τους σώζει όπως χιλιάδες φορές είδαμε ο Θεός. Η ευσέβεια και όχι η ασέβεια! Και η ασέβεια είχε γίνει! Στις 12 Δεκεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα, στην Κωνσταντινούπολη.
Αρνείται όμως να παραστεί στο φρικτό "συλλείτουργο" ο πιστός λαός και ο Μέγας Δούκας του Στόλου, ο Λουκάς Νοταράς που προφητικά σχεδόν φωνάζει "καλύτερα το τουρκικό σαρίκι, παρά η καλύπτρα του Καρδιναλίου" και η Ιστορία τον δικαιώνει, αφού κάτω από το βάρβαρο τουρκικό σαρίκι, με τη βοήθεια του Θεού, πιστοί στην Ορθοδοξία, κρατηθήκαμε, σταθήκαμε, ισχύσαμε και είμαστε σήμερα ελεύθεροι, όνειρο απλησίαστο για τα χρόνια εκείνα τα τρομερά και λάμπει σήμερα η Ορθοδοξία μας σαν ατόφιο ολοκάθαρο χρυσάφι στα μάτια του διψασμένου κόσμου.
Είναι όμως και κάποιος άλλος που αρνείται να παραστεί εκείνη τη θλιβερή ημέρα στο "ενωτικό συλλείτουργο". Ο Πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου, ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ!!! Αν και προσωπικός φίλος του Αυτοκράτορα, λέει το ΜΕΓΑΛΟ "ΟΧΙ" και δεν παρίσταται, εξοργίζοντας τον Κωνσταντίνο που διατάσει την εξορία του, μαζί με τον Διάκονό του Άγιο Νικόλαο (βλέπε όλη τη σχετική ιστορία πατώντας εδώ).
1453 μ.Χ. 7 Απριλίου. Ο Μωχάμετ (Μωάμεθ) Β΄ αρχίζει την πολιορκία της Πόλης με 250.000 στρατό, έναντι 7.000 μόλις υπερασπιστών (5.000 Έλληνες + 2.000 Γενουάτες, Βενετοί κ.α.). Η βοήθεια, την οποία προσδοκούσε - μετά το "συλλείτουργο" που είχε κάνει με το μαχαίρι στην καρδιά - ο Παλαιολόγος, δεν ήρθε. Μόνο ο Ιουστινιάνης έφτασε με 700 για να βοηθήσει. Ο Πάπας είχε πετύχει διπλή ΝΙΚΗ. Αφού πέτυχε το εξευτελιστικό "συλλείτουργο" ανοίγοντας δρόμο πολλών προς τη Ρώμη, τώρα θα πετύχαινε και την τέλεια υποταγή, αφού χωρίς Βασιλεύουσα, χωρίς Υπερασπιστή, η Ορθοδοξία θα ξεχνιόταν για πάντα… Έτσι νόμισαν πολλοί… Αλλά δεν ήταν αυτό το θέλημα του Θεού…
1453 μ.Χ. 18 Απριλίου. Το ελληνικό Πυροβολικό χτυπά με εύστοχη βολή τα πυρομαχικά του τεράστιου κανονιού του Μωάμεθ, με αποτέλεσμα να σκάσει το κανόνι και να σκοτωθεί ο περίφημος κατασκευαστής του Ουρβανός! Ο Ουρβανός, Ούγγρος στην καταγωγή, εργαζόταν για λογαριασμό των Ελλήνων μέσα στην Πόλη αλλά εξαγοράστηκε από τον Μωάμεθ και έφυγε άτιμα για να υπηρετήσει τους αλλόπιστους, φτιάχνοντας το μέγα κανόνι, που χρειάστηκαν 70 ζευγάρια βόδια να το σύρουν και χίλιοι άντρες και που όταν χτυπούσε σείονταν σαν σε ισχυρό σεισμό ο τόπος ολόκληρος!
1453 μ.Χ. 20 Απριλίου. Συγκλονιστική Ναυμαχία μπροστά στον Κεράτιο, όπου 4 μονάχα ελληνικοί Δρόμωνες ναυμαχούν με 130 τουρκικά πλοία που είχαν πλημμυρίσει το Βόσπορο!!! Επικεφαλής των δικών μας ο γενναιότατος Φλαντανελλάς, που δεν δείλιασε ούτε στιγμή μπροστά στα τουρκικά κατάρτια που είχαν γεμίσει απειλητικά τη θάλασσα και ούτε καν πισωγύρισε την πλώρη του! Πρόκειται για μια από τις συγκινητικότερες παλικαριές της Ιστορίας! Η Ναυμαχία που ακολουθεί είναι επική! Επικεφαλής των Τούρκων είναι ο Βούλγαρος εξωμότης πλοίαρχος Μπαλτόγλου Σουλεϊμάν Μπέης που με ορμή πετάγεται να τσακίσει τον Φλαντανελλά! Ο λαός σκαρφαλώνει στα θαλάσσια τείχη και παρακολουθεί με αδιάκοπη προσευχή στην Παναγία Βλαχερνών!!!
"Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΚΑ" φωνάζουν τα πληρώματά μας και ορμούν με πρωτοφανή δύναμη απάνω στα τούρκικα που αρχίζουν να τα τσακίζουν ένα ένα και να τα καίνε! Τρεις ώρες κράτησε η θύελλα του Φλαντανελλά και διέλυσε κυριολεκτικά τον τουρκικό στόλο!!! Από τη λύσσα του ο ίδιος ο Μωχάμετ (Μεχμέτ - Μωάμεθ) σπιρούνισε το άλογό του και χώθηκε βαθιά στη θάλασσα ανήμπορος να σταματήσει την καταστροφή και τον διασυρμό του! "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια…" ακουγόταν από τα θαλασσινά κάστρα και αντηχούσε η ψαλμωδία παντού καθώς χαλάρωνε η ανίκητη αλυσίδα του Κερατίου για να υποδεχθεί τους μεγάλους Ήρωες, αναριγώντας από χαρά και συγκίνηση!
1453 μ.Χ. 22 προς 23 Απριλίου. Ο Μεχμέτ (Μωάμεθ) δεν το βάζει κάτω και απαντά σχεδόν αστραπιαία μετά από δύο ημέρες, κάνοντας κάτι απίστευτο. Σε μια νύχτα, 22 προς 23 Απριλίου, περνάει πίσω από το Γαλατά, από τη στεριά, 72 ολόκληρα πλοία, σέρνοντάς τα πάνω σε σανίδες αλειμμένες με λίπος και τα ρίχνει μέσα στον Κεράτιο Κόλπο!!! Ευτυχώς οι δικοί μας συνέρχονται γρήγορα και με πυρπολικά αναχαιτίζουν τον τουρκικό στόλο που μπήκε στον Κεράτιο. Τα τουρκικά πλοία έτσι μένουν στην άκρη, από το φόβο της πυρπόλησής τους…
1453 μ.Χ. 5 Μαΐου. Ένα μικρό γρήγορο πλοιάριο γλιστρά νύχτα προς τον Ελλήσποντο. Ελπίδες ότι δήθεν έρχεται μεγάλη βοήθεια από τον Πάπα και στόλος της Βενετίας, σπρώχνει τον τελευταίο Αυτοκράτορα να στείλει την αποστολή, ώστε να απαντήσει τους Δυτικούς και τους πει να κάνουν φτερά, να βοηθήσουν!..
1453 μ.Χ. 18 Μαΐου. Ένας τεράστιος τουρκικός πολιορκητικός Πύργος ξεφυτρώνει μπροστά στα ελληνικά κάστρα της Πόλης, ξεπερνώντας κατά πολύ το ύψος τους, μπαζώνοντας με πέτρες και χώματα την προστατευτική, αμυντική μας τάφρο, ώστε να φτάσει το τείχος και να κατεβάσει τότε την τεράστια πόρτα - καταπέλτη του τρίτου ορόφου, για να πηδήσουν απλά μέσα στην Βασιλεύουσα οι αμέτρητες χιλιάδες φανατισμένοι βάρβαροι της Ανατολής! Ευτυχώς και εδώ ο μέγας ηρωισμός των Ελλήνων καταφέρνει να κάψει με καταδρομική αποστολή μέσα στη νύχτα και αυτό το μεγαθήριο!
1453 μ.Χ. 22 Μαΐου. Επιστρέφει το ανιχνευτικό πλοιάριο, φέρνοντας την απελπισία. Κάνενας! Πουθενά! Μήτε φλάμπουρο δυτικό, μήτε πουλί πετούμενο! ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΒΟΗΘΕΙΑ!!! ΔΕΝ ΕΡΧΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ! Συννέφιασε το πρόσωπο του Παλαιολόγου και των άλλων αρχόντων. Σφίχτηκε από θυμό! Θυμό για τον εαυτό τους που άσκοπα λοιπόν, τόσο άσκοπα καταδέχτηκαν να μαγαριστεί η Ορθοδοξία με το "συλλείτουργο" που μόνο και η ανάμνηση του οποίου τους έφερνε αναστάτωση στο στομάχι! ΑΔΙΚΑ! Τώρα ένοιωθαν το απέραντο σφάλμα! Τώρα τα μάτια έβλεπαν ολοκάθαρα! Είδαν το δρόμο. Είδαν τη γενναιότητα! Πως κράτησαν μόνοι τους σχεδόν ίσα με τότε, τόσες λυσσασμένες επιθέσεις! Πενηνταριές, πενηνταριές χιλιάδες τους ρίχνονταν οι Τούρκοι και αυτοί ακόμα βαστούσαν, σαν από θαύμα τόσο καιρό!… Τώρα, σαν είδαν καθάρια και συλλογίστηκαν σωστά, τώρα δυνάμωσαν πιότερο! Ατσάλι έγιναν οι Ρωμιοί, οι Έλληνες! Στη μοναξιά τους δυνάμωσαν, σαν τα δέντρα που είναι σε καθάριο αέρα και όχι σε μολυσμένη πίστη… Γύρεψαν τη συγνώμη του Χριστού, τη συγνώμη του λαού, τη συγνώμη όλων των γενιών των Ελλήνων και αποφάσισαν εκείνο που αργότερα, θα αποφάσιζαν και 2.500.000 Νεομάρτυρες! Τη θυσία! Την τέλεια κάθαρση!
Γέμισε η ψυχή τους, ηρέμησε. Χάθηκε η αναμονή και η ανυπομονησία. Βασίλεψε η ειρήνη στο μυαλό και την καρδιά τους. Η ειρήνη Εκείνου που νίκησε το θάνατο. Πέταξε ο νους τους στο ληστή και χωρίς να σταθεί έτρεξε στον Πέτρο. Έκλαιγε και η δική τους ψυχή και αναζητούσε τη συγνώμη του Βασιλέως των βασιλέων… Στο βάθος, κάπου, κάποιος αλέκτωρ ακουγόταν για τρίτη κιόλας φορά..
Άστραψαν τα μονογράμματα των Παλαιολόγων στο φως των κεριών. Βασιλεύ Βασιλέων Βοήθει Βασιλεύ, καθώς ο Κωνσταντίνος γονάτιζε μυστικά, μοναχός του στην Κυρά της Θεοφύλακτης και της έλεγε σιωπηλά το δικό του αβάσταχτο πόνο. Το είχε αποφασισμένο μέσα του και τώρα ακόμα πιο πολύ. Δεν θα έφευγε, αν και μπορούσε, αν και του το πρότειναν πολλοί για να σωθεί το Στέμμα των Ελλήνων και μια μέρα πάλι να ελευθερώσει την Πόλη μας, όπως παλιά με τους Φράγκους. Όχι, αυτός θα έμενε! Ως το τέλος…Ως τρανό παράδειγμα στους αιώνες!
1453 μ.Χ. 23 Μαΐου. Ο Μωάμεθ, στέλνει πρεσβεία στον Παλαιολόγο, για να πετύχει την παράδοση της Κωνσταντινούπολης που δεν έλεγε να πέσει με τίποτα, αλλά και για να παρατηρήσει την κατάσταση των πολιορκητών από μέσα και να σπείρει αν μπορούσε διχόνοια, αφού έταζε να φύγουν με τα πράγματά τους ανεμπόδιστα όσοι ήθελαν από την Κωνσταντινούπολη και αυτός ο βασιλιάς με τους δικούς του. Ο Πορθητής υποσχόταν πως δεν θα πείραζε απολύτως κανέναν! Αλλά αν έμεναν, με το που θα έμπαινε στην Πόλη, θα την κατέστρεφε, θα έσφαζε όλους τους άντρες και θα πουλούσε στα σκλαβοπάζαρα τα γυναικόπαιδα!!!
Ο Κωνσταντίνος, ήταν έτοιμος από καιρό, από αιώνες, από χιλιετίες! Ορμηνεμένος από το Λεωνίδα, ατσαλωμένος από το χρέος, από την μεγάλη κληρονομιά του Ελληνισμού, που με τα ΟΧΙ μεγάλωσε και με τα ΟΧΙ σκάλισε και σκαλίζει ως τώρα, ως την Κύπρο, ανεξίτηλα τις γρανιτένιες πλάκες της Ιστορίας.
Γύρισε ο Αυτοκράτορας το βλέμμα του ένα γύρω στο θρόνο του. Και είδε να τον βαστά από η μια ο Μέγας και Άγιος Κωνσταντίνος και από την άλλη η Αγία Ελένη, η Ελληνίδα, πρώτη Χριστιανή Βασίλισσα, από το Δρέπανο της Βιθυνίας μας, που βρήκε και ύψωσε τον ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!
Κεραυνός χτύπησε τον απεσταλμένο του Μωάμεθ, σαν αντίκρισε την αποφασιστικότητα και την παλικαριά, στη ματιά του βασιλέα μας που με τη φωνή ολάκερης της Ρωμιοσύνης έδινε την ιστορική απάντησή του, μνημείο ανδρείας & τιμής αιώνιο:
"Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστίν ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών"!!!
Σφίχτηκε η ψυχή του απεσταλμένου των Τούρκων. Τέτοιοι λαοί σκέφτηκε, τέτοιοι άντρες, είναι στ΄ αλήθεια ανίκητοι! Ακόμα κι αν ηττηθούν, αυτοί είναι τελικά οι μεγάλοι νικητές της Ιστορίας!...
1453 μ.Χ. 24 Μαΐου. Ξεκινά μεγάλη λιτανεία με την Εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών, που ξαφνικά καταμεσής των δεήσεων πέφτει κάτω η Εικόνα και δεν σηκώνεται, όσο κι αν πασχίζουν Ιερείς και λαϊκοί, με τις χοντρέ στάλες ίδρωτα αγωνίας στα μέτωπα.! Είναι βαριά η Εικόνα, βαριά…εκείνη που μέχρι πριν την μετέφεραν με άνεση. Με χίλιες προσπάθειες και προσευχές, η Εικόνα σηκώθηκε στο τέλος, όπως θα σηκωνόταν κι ο λαός μας, με μύριους κόπους μετά τόσα χρόνια μαύρης σκλαβιάς…
1453 μ.Χ. 26 Μαΐου. Απελπισμένος στέκεται ο Μωάμεθ απέναντι. Είχε κάνει τα πάντα! Τα αδύνατα, έκανε δυνατά! Για πρώτη φορά στα χίλια και πλέον χρόνια της Ιστορίας της Πόλης, έσφιξε με τέτοια μαστοριά το λουρί γύρω από την άπαρτη Χριστιανική Πολιτεία. Είχε ξεριζώσει κάθε τι γύρω, είχε ζώσει στεριά και θάλασσα, είχε φτιάξει τα καλύτερα και μεγαλύτερα κανόνια που είδε ο κόσμος, είχε κάνει ως και τη στεριά θάλασσα και πέρασε τα πολεμικά του! Αμέτρητες επιθέσεις! Αμέτρητοι νεκροί! Άπαρτη ήταν η Πόλη. Αυτά πάνω κάτω του έλεγαν και οι στρατηγοί του και κυρίως ο Χαλήλ που ήταν …δικός μας… Να λύσει την πολιορκία, γιατί στο τέλος θα έχανε όλο το στρατό, όλη τη δύναμή του…
Έτοιμος ήταν και εκείνος να το αποφασίσει. Μάταια ήταν όλα. Τρία χρόνια μιας τεράστιας, μελετημένης προετοιμασίας, πενήντα ημέρες σκληρής πολιορκίας και ο Κωνσταντίνος του μηνούσε λέει, πως δεν παρέδιδε την Πόλη και πως ήταν έτοιμος να πεθάνει εκείνος και όλοι οι Ρωμιοί ανά πάσα στιγμή! Τα μάτια των πρεσβευτών του, του είπαν όμως κι άλλα. Πως είναι αλύγιστοι οι Έλληνες. Μέσα στα τείχη στεκόταν ακόμα και αδιάφορα και περιφρονητικά στη θέα της τουρκικής πρεσβείας. Και εκείνος, ο Κωνσταντίνος και όλοι γύρω του, απολύτως άκαμπτοι… Δεν θα έπεφτε η Πόλη, λοιπόν…
Σκοτείνιασε το πρόσωπό του από τη στεναχώρια. Και χωρίς να το θέλει, συλλογίστηκε τη μάνα του, τη Μάρω, τη χριστιανή Πριγκίπισσα της Σερβίας, που του έλεγε για το Χριστό κρυφά και για τη μεγάλη Πόλη Του, που τη φύλαγε η ίδια η Παναγιά και γι΄ αυτό ήταν άπαρτη… Τίναξε αμέσως το κεφάλι του, οργισμένος. Μα πάλι ήρθε η σκέψη. Η μορφή ενός εικονίσματος ερχόταν από τα παιδικά του χρόνια και έπιασε τον εαυτό του να γεμίζει σέβας… Ό,τι και να έκανε λοιπόν ήταν μάταιο! Θα την έλυνε την πολιορκία! Το πήρε απόφαση! Όσο η…, φοβήθηκε να προφέρει το όνομά της, φυλούσε την Πόλη, ήταν αδύνατο να την πάρει άνθρωπος…
Ξαφνικά, μια δυνατή φωνή διέκοψε τις αποφάσεις του! Ήταν ένας από τους Στρατηγούς του, που τον καλούσε να βγει από τη πολυτελή σκηνή του.
"Πολυχρονεμένε μου Σουλτάνε, φώναξε λαχανιασμένος, κοίτα τον κουμπέ της Μεγάλης Εκκλησιάς των Ρωμιών! Κοίτα!"!
Εκείνος είχε κιόλας βγει και στύλωνε τα μάτια του στον τρούλο της Αγια- Σοφιάς κι ύστερα κράτησε την ανάσα του για ώρα. Ολόκληρος ο τεράστιος τρούλος, το θαύμα εκείνο της τεχνικής, έκαιγε από αόρατη φωτιά, φλογιζόταν σαν σε καμίνι και η λάμψη του τύφλωνε! Έπειτα, έπειτα το φως ανέβηκε στα ουράνια και ο κουμπές αχνόσβησε σαν το σίδερο που βγαίνει από τη πυροστιά…
"Είδες αφέντη, έκανε με φανερό καμάρι ο Τούρκος. Ο Θεός τους, εγκαταλείπει τους Ρωμιούς"!!!
"Καλέστε το Πολεμικό μου Συμβούλιο, πρόσταξε όλο χαρά, ανάμικτη με δέος ο Πορθητής. Η πολιορκία θα συνεχιστεί! Η Πόλη θα πέσει! Να ετοιμαστεί Γενική Επίθεση από όλο το ασκέρι"…
1453 μ.Χ. 28 Μαΐου, Δευτέρα. Μεγάλη λιτανεία πραγματοποιείται στη Βασιλεύουσα με κεφαλή τον Αυτοκράτορα. Όλος ο λαός και ο κλήρος, με δάκρυα στα μάτια, περιδιαβαίνει τα μισογκρεμισμένα τείχη και στο τέλος ο Κωνσταντίνος απευθύνει ψυχωμένο λόγο σε όλους, τους τελευταίους Έλληνες και Φιλέλληνες υπερασπιστές, τονώνοντας το ηθικό τους, στεριώνοντας την απόφαση θανάτου μέσα τους, κάνοντας όλα τα μάτια να δακρύσουν, ανάμεσα στις λαμπάδες και τα θυμιάματα που τύλιγαν τη Θεοσκέπαστη εκείνη τη νύχτα.. Την τελευταία νύχτα της Πόλης μας…
Ύστερα, για πρώτη φορά μετά από τόσους μήνες, για πρώτη φορά μετά από την ασέβεια της 12ης Δεκεμβρίου, με το παπικό συλλείτουργο, πήγαν να Λειτουργήσουν στην Αγιά Σοφιά, που έμενε αλειτούργητη από τότε… Ορθόδοξη, γνήσια, ευπρόσδεκτη και πραγματική θα ήταν η Λειτουργία αυτή τη φορά, την τελευταία φορά… Μια Λειτουργία Συγνώμης και Εξιλέωσης, μια Λειτουργία Ειρήνης με το Θεό της απέραντης Υπομονής και Αγαθότητος… Με Εκείνον που θυσιάστηκε ο ίδιος, που οδηγήθηκε ως πρόβατο στη σφαγή, όπως θα οδηγούνταν σε λίγο, Θεέ μου, ο λαός της Βασιλεύουσας και όλη η Ορθόδοξη Ρωμιοσύνη… Για να έρθει πάλι κάποτε η ολόλαμπρη, γλυκιά και βεβαία Ανάσταση…
"Σώσον Κύριε τον λαόν σου…" έβγαινε με θέρμη και πίστη από χιλιάδες στόματα Ελλήνων και Φιλελλήνων
Δάκρυσε ο λαός, γονάτισαν όλοι, προσευχήθηκαν οι Ιερείς, έλαμψαν τα καντήλια μπροστά στις χρυσοντυμένες άγιες εικόνες, άστραψε το άγιο Δισκοπότηρο, ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό όλων, η Πόλη όλη έκλαιγε, η Πόλη όλη ήταν στο Γολγοθά, ένοιωθε τη θυσία του Χριστού, πλημμύρισε τις καρδιές η αγάπη για τον Πλάστη, έπεσε στις ψυχές κάθε εμπόδιο, έλιωσε κάθε απιστία, κάηκε από τον ποταμό των καυτών δακρύων κάθε ασέβεια!
"Συγχώρεσέ με Κύριε", ψιθύρισε με φόβο και δέος ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο Κωνσταντίνος ΙΑ'… "Συγχώρεσέ με… και δώσε μου ανδρείο τέλος"…
Δύο σταγόνες κύλησαν στο μάγουλό του καθώς έκλεινε μέσα του τον ίδιο τον Βασιλέα των βασιλέων… Και από πίσω του όλοι οι αξιωματικοί και οι αξιωματούχοι, όλος ο λαός, ένα αμέτρητο πλήθος, με άπειρη συγκίνηση και περισσή ευλάβεια, Μεταλάμβανε των Αχράντων Μυστηρίων, λαμβάνοντας αληθώς Σώμα και αληθώς Αίμα του εσφαγμένου Αρνίου, του Σωτήρα Χριστού. Στην τελευταία Μεταλαβιά… Στο ύστατο "Μετά Φόβου"… Τη νύχτα της 28ης Μαΐου, στην Αγία του Θεού Σοφία… Καθώς έξω, πέρα, στο τουρκικό στρατόπεδο, γινόταν οι τελευταίες προετοιμασίες για την τελική επίθεση, ο τελευταίος φανατισμός για ελεύθερη λεηλασία της σπουδαιότερης, λαμπρότερης και ανίκητης πόλης του κόσμου. Της Πρωτεύουσας του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης!
1453 μ.Χ. 29 Μαΐου, Τρίτη. Δεν είχε ακόμα ξημερώσει, όταν οι άπιστοι ουρλιάζοντας σα δαιμονισμένοι, ρίχτηκαν και πάλι στους ελάχιστους υπερασπιστές, που αναγκάζονταν να είναι διασπαρμένοι σε όλο το μήκος των τειχών, γιατί οι επιθέσεις εκδηλωνόταν ή μπορούσαν να εκδηλωθούν οπουδήποτε.
Καθώς οι Τούρκοι ορμούσαν, έβγαιναν ξοπίσω οι τρομεροί γενίτσαροι, τα καημένα αρπαγμένα παιδάκια που τα είχαν μεγαλώσει ως θηρία απάνθρωπα οι Τούρκοι… Οι γενίτσαροι παρακολουθούσαν ποιος Τούρκος στρατιώτης θα πισωγυρίσει και ορμούσαν και τον έσφαζαν μπροστά στους άλλους, ώστε περισσότερο φόβο να έχουν οι Τούρκοι πίσω, παρά εμπρός!…
Όμως οι λίγοι γενναίοι Έλληνες και Φιλέλληνες, με τον Ιουστινιάνη πρωτοστράτoρα και μπροστάρη τον ίδιο τον Παλαιολόγο, αμύνονταν με ηρωισμό τέτοιο, που δεν έχει όμοιό του στην Ιστορία των λαών… Δεν παλεύανε οι Έλληνες με στρατό, αλλά με θηρία φανατισμένα. Και η αντιστοιχία ήταν 1 δικός μας με 35 Τούρκους και Γενίτσαρους! Και βαστούσαμε 58 ημέρες τώρα, θαύμα στ΄ αλήθεια, θαύμα!

Πανηγύρισαν οι πολιορκημένοι! Είχαν αποκρούσει την πρώτη επίθεση με επιτυχία! Μα ήδη ξεκινούσε δεύτερο κύμα με αλαλαγμούς φοβερούς και σκληράδα θανάτου! Μα ενίσχυση μεγάλη για τους υπερασπιστές σε αυτές τις στιγμές ήταν οι δυναμικοί και φιλικοί ήχοι από τις καμπάνες των Εκκλησιών μας, που δεν έπαυαν να ηχούν και να ενισχύουν τους υπερασπιστές, τους γίγαντες αυτούς που κανείς δεν έχει τιμήσει ίσα με σήμερα όπως τους πρέπει! Ένα μνημείο (=μνήμη) δεν έχει στηθεί για τη θυσία τους!..
Πλατάγισαν στο αμυδρό φως οι χρυσοκίτρινες σημαίες με το Δικέφαλο αετό στα κάστρα και τους πύργους της Αυτοκρατορίας! Είχαμε πάρει πάλι τη νίκη!

Αλλά ήταν ασταμάτητοι οι εχθροί. Και ρίχνονταν τρίτη φορά τώρα με την κύρια δύναμή τους στο πιο αδύνατο όπως πάντα σημείο των τειχών. Την Πύλη του Αγίου Ρωμανού, δίπλα στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου!
Τώρα ο Μεχμέτης έστελνε ξεκούραστους, τις ειδικές του δυνάμεις, τον επίλεκτο στρατό με συνοδεία δέκα χιλιάδων Γενιτσάρων. Δεν σταμάτησαν τούτη τη φορά. Σύννεφο σκέπασε με τις σαγίτες τα κάστρα, για να μη ξεμυτίσει κεφάλι ρωμέικο, ώστε να στηρίξουν οι άπιστοι σκάλες στα τειχιά και να φτάσουν απάνω. Και τόσο ούρλιαζαν και φώναζαν το όνομα του Αντιχρίστου Αλλάχ και του προφήτη του θηρίου, του Μωάμεθ, που είχαν ξεκουφάνει τελείως τους υπερασπιστές, οι οποίοι είχαν όμως βάλσαμο στην καρδιά τους το γλυκύ όνομα του Χριστού.
Με τόση ορμή ανέβαινε τούτη το επίλεκτο κύμα που έσπαζαν οι σκάλες από τη μανία τους! Με ορμή άφταστη αμύνονταν όμως και οι πολιορκημένοι! Κι όλοι, γυναίκες, παιδιά, βοηθούσαν με κάθε τρόπο να χρησιμεύουν στους στρατιώτες των επάλξεων!
"Κρατάτε αδερφοί μου! Υποχωρούν", φώναξε γεμάτος χαρά ο βασιλιάς μας και είδαν όλοι ότι ξεψύχησε η δύναμη και η φωνή των Αγαρηνών και γέμισε δύναμη η ψυχή τους. Μα δεν πρόλαβαν να χαρούν πολύ.
"Τον Ιουστινιάνη! Χτυπήσαν τον Ιουστινιάνη" φώναξε κάποιος καθώς ο αρχηγός της άμυνας, ο μόνος ξένος που φιλοτιμήθηκε να έρθει να βοηθήσει την Πόλη των Χριστιανών, διπλωνόταν στα δύο, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να μη φωνάξει από τον πόνο, να σταθεί όσο μπορούσε, αλλά δεν μπορούσε!
"Βασιλέα, γρήγορα το κλειδί της πόρτας" ψιθύρισε στον Κωνσταντίνο που έτρεξε σιμά του. "Πεθαίνω"
"Όχι, τώρα γενναίε Ιουστινιάνη. Σε παρακαλώ, μείνε εδώ, αν φύγεις"
"Πεθαίνω"
Λιγοψύχησαν οι δικοί του, οι ηρωικοί πολεμιστές του Ιουστινιάνη, βλέποντας τον αρχηγό τους βαριά λαβωμένο και πήγαν να τον ακολουθήσουν…
Αυτό ήταν. Χαλάρωσε η άμυνα, στην οποία κάθε πέτρα, κάθε κεραμίδι βυζαντινό, κάθε στρατιώτης, έπαιζε σημαντικότατο ρόλο! Και Θεέ μου! Θεέ μου! Από μια πόρτα, από την Κερκόπορτα είχαν μπει λίγοι Τούρκοι και σήκωσαν μία και μοναδική σημαία απάνω στα τειχιά μας!
Ουρλιαχτά ακούστηκαν, ενός πανικού, που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε, αν έμενε στη θέση του ο Ιουστινιάνη, αν δε λαβωνόταν, αν, αν…

Με τη δύναμη όλων των γενεών των Ελλήνων ρίχτηκε στη μάχη τώρα ο ίδιος ο τελευταίος βασιλέας μας. Σήκωνε το σπαθί του και όταν το κατέβαζε απλώνονταν σωρός οι Τούρκοι, που βλέποντας πως κάτι συνέβαινε ξανατρέξαν με καινούργια ορμή στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, εκεί που πολεμούσε σαν το λιοντάρι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος! Στο πιο αδύναμο μέρος της άμυνας!
Ο πανικός απλωνόταν, οι στρατιώτες του Ιουστινιάνη έφευγαν αν και απολύτως ζωτικοί για την άμυνα! "Οι Τούρκοι, οι Τούρκοι" ακούγονταν ακόμα πιο πολλές φωνές πανικού, βλέποντας το λυσσασμένο κύμα των Γενιτσάρων να σπάει τις αφύλακτες πια θέσεις των ανδρών του Ιουστινιάνι και να περικυκλώνει τον Αυτοκράτορα, που πολεμούσε με όλη τη δύναμη της ψυχής του, με όλη την πνοή της ανδρείας του!
"Εάλωωω! Η Πόλις εάλωωωω"!
Δάκρυα σπαραγμού βγήκαν από τα σωθικά του σαν άκουσε εκείνο το "εάλω"… Η Πόλη του, ό,τι αγάπησε, αυτό για το οποίο τόσο πάλεψε και ξαγρύπνησε, αυτή για την οποία διέπραξε τη μεγάλη ασέβεια, η Πόλη του Θεέ μου "εάλω"!
Γύρισε κατάκοπος το κεφάλι του ο Κωνσταντίνος… Ήταν πια ολομόναχος! Όλοι σχεδόν γύρω του είχαν πέσει σαν ήρωες! Ως Έλληνες!
"Δεν υπάρχει κανείς Χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;" φώναξε με όλη τη δύναμή του καθώς το σπαθί του κατέβαινε με ορμή σε ένα Γενίτσαρο που ούρλιαξε από το πόνο, φοβούμενος μην πέσει ζωντανός στα χέρια των σκυλιών! Αστραπή πέρασε από το νου του το αίτημα που είχε ζητήσει από το Χριστό, το βράδυ όταν Μεταλάμβανε και γύρεψε συγχώρηση.
Και σαν απάντηση ήρθε τότε ένα δυνατό χτύπημα που του έκοψε την ανάσα! Ένας Γενίτσαρος τον είχε λαβώσει πισώπλατα! "Εάλω η Πόλιςςςς" ακούστηκε μακάβρια η σπαραχτική φωνή. Και όπλισε με τέτοια δύναμη τον βασιλέα, που γύρισε τραυματισμένος και με μια σπαθιά πήρε το κεφάλι του άτιμου που τον χτύπησε!
Καινούριο κύμα Τούρκων χίμηξε από τα χαλάσματα μέσα! Όσοι είχαν απομείνει πάλευαν τώρα 1 με 20!
Μακάρι να μπορούσε εκεί να είναι όλη η Ελλάδα, όλες οι γενιές, να δουν τι θα πει πατρίδα, να δουν τι θα πει Πίστη, να δουν τι θα πει ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ!!! Μακάρι να ήταν εκεί όλα τα Έθνη, για να ξέρουν, για να τρέμουν από δέος, για να βουρκώνουν τα μάτια τους όταν θα λένε Ελλάδα και Ρωμιοσύνη, όταν θα μιλούν για Κωνσταντινούπολη και για Ιστορία της Ανθρωπότητος! Μακάρι να ήταν εκεί όλοι οι Δάσκαλοι, όλοι οι Εκπαιδευτικοί της Ελλάδας και του Κόσμου, για να διδάσκουν στα παιδιά της γης, τον τιτάνιο αγώνα που έδωσε μόνος του ο Ελληνισμός, αιώνες, για να κρατήσει τον Ισλαμισμό και τον Τουρκισμό έξω από την Ευρώπη, μακριά από τη Δύση, για να μπορούν εκείνοι, να είναι σήμερα εφευρέτες και καλλιτέχνες και χορευτές και διανοούμενοι και εύποροι και έμποροι και αφέντες.
Πάλι σήκωσε το σπαθί ο Κωνσταντίνος! Πάλι πολεμούσε για την Πίστη, όπως είχε πει στον τελευταίο λόγο του και για την Πατρίδα! Ζωτικές αξίες που θα επαναλάμβανε 400 χρόνια αργότερα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης! Γιατί αυτό και το ίδιο είναι τούτο το Γένος στους αιώνες! Μακριά από το Χριστό χάνεται και κοντά Του ξαναγεννιέται!
Γέμισε ο τόπος τούρκικα σαρίκια! Ένα δόρυ σφενδονίστηκε καταπάνω του και τον ήβρε τον ΗΡΩΑ στο στήθος! Χαλάρωσε η λαβή του! Λύγισαν τα γόνατα! Τα μάτια του έγιναν βαριά! Οι φωνές έπαψαν να ακούγονται! Τα ουρλιαχτά πια δεν τον άγγιζαν! Ο Αετός φτερούγιζε για τα ουράνια! Να βάλει μετάνοια πια μπροστά στον ολόλαμπρο θρόνο του Υψίστου Βασιλέως, να σμίξει με τους παλιούς ήρωες, που τον περίμεναν δακρυσμένοι στα ουράνια, κάτω από το Θρόνο του Κυρίου της Ζωής και της Ανάστασης! Είχαν προλάβει με απανωτές τους Πρεσβείες, με μπροστάρισα την ίδια τη Βασίλισσα των Αγγέλων και είχαν αποσπάσει τη μεγάλη και βεβαία υπόσχεσή Του:
"Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλε δικά σας θα 'ναι"!!!
Αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτών η μνήμη

Είμαστε Έλληνες Πομάκοι. Tούρκους δεν μπορούν να μας κάνουν με το ζόρι...

Κυριακή, 24 Μάϊος 2009

της Μελαχροινής Μαρτίδου

Η Μελαχροινή Μαρτίδου και η εφημερίδα "Χρόνος" της Κομοτηνής δεν καταθέτουν τα όπλα στην υποστήριξη του δικαιώματος των Πομάκων, να αρνούνται τον εκτουρκισμό τους. Και όπως είναι γνωστό, σ’ αυτόν τον αγώνα έχουν αντίπαλο και την αβελτηρία - για να το πούμε κομψά - πολιτικών και παραγόντων της τοπικής, αλλά και της κεντρικής εξουσίας.
Αναδημοσιεύουμε κατωτέρω τη συνέντευξή της με τον κ. Κεμάλ Εμίνογλου, εκδότη της "Ζαγάλισα", πομακικής εφημερίδας της Ξάνθης.

Χρειαζόμαστε υποδομές, σχολεία, τουρισμό στα 45 Πομακοχώρια στην Ξάνθη

Έλληνες και Βούλγαροι Πομάκοι συναντιούνται στο Γκότσε Ντέλτσεφ ενώ ξεκινά ένας αγώνας αναγνώρισης των δικαιωμάτων τους. «Στην Ελλάδα δεν έχουμε παράπονα» θα πει ο Κεμάλ Εμίνογλου, ο Πομάκος από την Ξάνθη που τα λέει χύμα χωρίς να φοβάται το όποιο κλίμα θέλουν να επιβάλλουν τρομοκρατώντας τους κατοίκους της ορεινής περιοχής στον γειτονικό νομό.

Ερ. Είστε η φωνή των Πομάκων κ. Εμίνογλου που αντιστέκεται από ό,τι μαθαίνουμε.

Απ. Βεβαίως, συνεχίζουμε τον αγώνα μας, δεν πρόκειται να σταματήσουμε και δόξα τον Θεό έχουμε κόσμο και πάμε πολύ καλά.
Αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε, ένα κλίμα, γιατί κάποιοι θέλουν να ομογενοποιήσουν τα πράγματα, να μιλάνε μόνο για "Τούρκους" στον χώρο της Θράκης. Δεν είναι έτσι όμως.
Αυτό το πράγμα δεν είναι σημερινό, το ξέρουμε, το έχουμε συνηθίσει καθημερινά και ξέρουμε ότι Πομάκοι υπάρχουν, υπήρχαν εδώ και 2.500 χρόνια, από τον Μέγα Αλέξανδρο.

Ερ. Εσείς τι κάνετε από την πλευρά σας ως Πομάκοι; Δηλαδή καταγράφετε τις μουσικές, τα παραμύθια, κάνετε εκδηλώσεις, βγάζετε εφημερίδες, δραστηριοποιείστε. Θυμάμαι τότε που ήμασταν μαζί στις Βρυξέλες όταν βρεθήκαμε σε εκείνη την απαράδεκτη εκδήλωση όπου είχατε το σθένος να μιλήσετε, να πάρετε τον λόγο. Κύριε Κεμάλ Εμίνογλου αυτά δεν τα ξέρει ο πολύς κόσμος και γι` αυτό ανοίγουμε ένα βήμα επικοινωνίας μαζί σας σήμερα.

Απ. Εγώ από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζω τον αγώνα και έχω αποκτήσει πάρα πολλούς φίλους Πομάκους και σήμερα με στηρίζουν αυτοί εμένα. Εγώ σήμερα είμαι μόνος μου και με στηρίζουν αυτοί.

Ερ. Ήθελα να σας ρωτήσω για την πομακική γλώσσα. Γίνεται μία προσπάθεια, θεωρείται από τις λιγότερο ομιλούμενες γλώσσες της Ε.Ε. οι οποίες όμως στηρίζονται. Είχε γίνει και μία πρόταση αυτή η γλώσσα να διδάσκεται και στο πανεπιστήμιο Θράκης μέσα από ένα ειδικό τμήμα. Δεν προχώρησαν αυτές οι προτάσεις. Σκέφτεστε να κάνετε κάποιες ενέργειες και εσείς;

Απ. Εμείς κάνουμε ενέργειες, πηγαίνουμε στα χωριά, πηγαίνουμε παντού, έχουμε πάει και στην Βουλγαρία και αύριο έχουμε πάλι συνάντηση στην Βουλγαρία Ελληνοπομάκοι και Βούλγαροι Πομάκοι, θα έχουμε μεγάλες εκδηλώσεις και ομιλίες.

Ερ. Πώς θα πάτε εσείς εκεί; Θα πάμε μέσω Σερρών, μέσω Έβρου;

Απ. Μέσω Δράμας, από την Εσοχή και από εκεί θα πάμε στην Σόφια. Θα έχει Πομάκους από τις Βρυξέλες, από την Τουρκία, από την Γιουγκοσλαβία, την Βουλγαρία και από την Ελλάδα.

Ερ. Ποιο είναι το θέμα;

Απ. Το θέμα είναι να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν παντού Πομάκοι σε αυτά τα μέρη και να πάρουμε τα δικαιώματά μας. Υπάρχει ήδη σύλλογος Πομάκων με τον Ταχήρ Κόντε πρόεδρο, υπάρχουν εφημερίδες η «Ζαγάλισα», η εφημερίδα «Νατ Πρές» του Σεμπ. Καραχότζα, υπάρχουν εκδόσεις, μουσικά cd για τα οποία και ο κρατικός μηχανισμός πρέπει να ενδιαφερθεί. Από ό,τι βλέπω δεν δίνει σημασία κανένας σε αυτά τα πράγματα. Εμείς έχουμε σε κάθε χωριό ανθρώπους που μας εμπιστεύονται. Έχουμε πολύ κόσμο, τουλάχιστον 800-900 άτομα αν θελήσω σήμερα να τα μαζέψω θα το κάνω. Ο μόνος άνθρωπος από το 1964 που κράτησε τους Πομάκους, ήταν ο πατέρας μου που ήταν πρόεδρος της κοινότητας Μύκης και μετά από αυτόν από ακολούθησαν τρεις πρόεδροι, βοήθησαν. Όταν αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν διαλύθηκαν τα πράγματα και μετά συνέχισα εγώ και μέχρι σήμερα δεν έχω σταματήσει. Έχω επαφές και στα 45 πομακοχώρια. Είναι Σμίνθη, Μύκη, Πάχνη, Γλαύκη, Κένταυρος, Αιώρα, Άλμα, Κοτύλη, Κύκνος, Εχίνος, Μελίβια, Μέδουσα, Κύρνος, πάρα πολλά χωριά.
Και να πούμε ότι είναι ανοικτόκαρδα χωριά. Μπορεί κανείς να πάει να πιει ένα ποτό, να πάει σε μία καφετέρια, να βρει μία όμορφη ταβέρνα, να απολαύσει. Οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι, τους αγαπούν, έτσι δεν είναι;
Κοιτάξτε, εμείς οι Πομάκοι ποτέ στην Θράκη δεν έχουμε δημιουργήσει το παραμικρό. Και την Ελλάδα και τον τουρισμό και την παιδεία την αγαπάμε και την εκτιμάμε και θέλουμε να έχουμε τουρισμό επάνω στα χωριά, γιατί τα καπνά τελειώνουν. Πώς θα ζήσει αυτός ο κόσμος; Ή πρέπει το ελληνικό κράτος να μας βοηθήσει ή θα τα παρατήσουν και θα φύγουν στις πόλεις και θα διαλυθούν τα χωριά. Πρέπει να έχουν υποδομές σχολεία, τουρισμό, τα πάντα επάνω. Να μας φτιάξουν τους δρόμους, να δώσουν κίνητρα στους νέους για δουλειές.

Ερ. Πείτε μας για κάποια πανηγύρια, ποιες εποχές είναι καλές κανείς να έρθει στα πομακοχώρια πέρα από την άνοιξη που είναι η ομορφιά της φύσης;

Απ. Είναι η πρωτομαγιά που γίνεται στην Μέδουσα, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα που γίνεται το αντάμωμα. Κάποτε ανάβαμε φωτιές, πηγαίναμε με τα ζώα, με τον κόσμο σε χαρακτηριστικές τοποθεσίες. Όλα αυτά θέλουμε να τα ξαναζωντανέψουμε. Θέλω να συνεχίσουμε τον αγώνα, να μην σταματήσουμε. Ο κόσμος δεν με αφήνει, με αγαπά, με εκτιμά και είναι μαζί μου.

Ερ. Υπάρχουν κάποιοι που φοβούνται να προσδιοριστούν ως Πομάκοι;

Απ. Υπάρχουν. Να σας πω ένα πράγμα. Εμείς δεν φοβόμαστε από τους τουρκόφωνους. Εάν είχα φοβηθεί δεν θα είχα συνεχίσει, θα είχα σταματήσει από πολύ καιρό. Εγώ για την πατρίδα μου, για την Ελλάδα μου ας πεθάνω και αύριο. Το πολύ - πολύ θα με κάνουν ήρωα αν με σκοτώσουν οι τουρκόφωνοι. Δεν φοβάμαι. Εμείς δεν θα αφήσουμε να γίνει Κόσοβο στην Θράκη. Είμαστε Θρακιώτες, την πονάμε, την αγαπάμε την περιοχή εδώ θα μείνουμε. Είμαστε γνήσιοι Πομάκοι, δεν μας έφεραν, μας βρήκαν.

Ερ. Σας ενοχλούν τα δημοσιεύματα του τουρκόφωνου Τύπου;

Απ. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι γράφει και πώς είναι και τι κάνουν. Εμείς έχουμε τον δικό μας αγώνα, ότι είμαστε Πομάκοι, ότι θα παραμείνουμε Πομάκοι. Απλώς θέλουμε το ελληνικό κράτος να το έχουμε δίπλα μας. Όπως οι περιφερειάρχες της Κομοτηνής, όπως οι υπουργοί, όπως μερικοί που έρχονται που είναι στην Θράκη να το καταλαβαίνουν αυτό το πράγμα.

Ερ. Πόσοι είναι τελικά οι Πομάκοι;

Απ. Έχουμε τον αρχηγό της Βουλγαρίας, που εκπροσωπεί 400.000 Πομάκους στην Βουλγαρία ενώ εμείς είμαστε στην Θράκη 35-36.000 Πομάκοι. Άσε που λένε οι τουρκόφωνοι ότι δεν υπάρχουν Πομάκοι και διάφορα άλλα. Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, εμείς δεν τους ενοχλούμε. Εγώ τους έχω πει, ειδικά μόνος μου, παιδιά δεν σας ενοχλούμε εμείς. Εσείς μην μας ενοχλείτε. Καθημερινά έχουμε προβλήματα. Να μας παρατήσουν. Εγώ είμαι Πομάκος, δεν μπορεί αυτός να με κάνει Τούρκο. Δεν πρόκειται να με κάνει. Γιατί επιμένει; Εμείς δεν πάμε για κομματικά, εμείς πάμε για την πατρίδα μας, για την Ελλάδα μας, για την Θράκη μας. Οι πρόγονοί μας έχουν περάσει στην ιστορία, μας έχουν αφήσει, τα έχουμε βρει όλα καλά και ωραία και να μην τα χαλάσουμε.


Σημ. εκδότη: Στην ετήσια έκθεση του Στέητ Ντηπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνεται για πρώτη φορά λόγος για καταπίεση των Πομάκων της Θράκης από τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους: «Όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι Πομάκοι πιέζονται από τους τουρκόφωνους για να αρνηθούν την ύπαρξη της πομακικής ταυτότητας ως διακριτής από την τουρκική».
Έστω και μ’ αυτόν τον συγκεκαλυμμένο τρόπο αναγνωρίζεται η ύπαρξη του προβλήματος. Σε αντίθεση με την ελληνική πολιτεία η οποία αποφεύγει επιμελώς να ενοχλήσει τους ανθρώπους του τουρκικού Προξενείου, οι οποίοι δρουν ανενόχλητοι εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, ότι ακόμη και πολιτικοί αρχηγοί αποφεύγουν τον προσδιορισμό "Πομάκος", αρκούμενοι σε αναφορά στους "κατοίκους της ορεινής Ξάνθης".

ΑΣΕΒΕΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΑΣΕΒΕΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΤΟΥΡΚΙΑ

http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2009/05/25-httpwww.html

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ GREEK ALERT ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ :

http://www.greekalert.com/2009/05/blog-post_546.html

Ποιός είναι ο "κύριος" που δίνει κατευθύνσεις στους αλλοδαπούς;

ΓΡΑΨΑΜΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ:

STAUROFOROS@YAHOO.GR είπε...

http://tomadakis.blogspot.com/2009/05/blog-post_9498.html

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ...

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΑΚΑΚΙ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΡΑΕΙ Ο ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΟΦΟΡΟΣ...

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ...

ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΑ : ΕΜΠΡΟΣ!!!!!!

Προκληση με ατζεντα αγκυρας

Ολο σχεδόν το πακέτο των θεμάτων που βάζει η Αγκυρα όχι μόνο για τη Θράκη αλλά και για τη Ρόδο και την Κω, ζητώντας αναγνώριση μειονότητας κι εκεί, έσπευσε να θέσει με ανακοίνωση-μανιφέστο η αυτοαποκαλούμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης», εν όψει των ευρωεκλογών και μετά την αλλαγή που υπήρξε τελευταία στο προεδρείο της αποτελούμενης από 74 μέλη Επιτροπής, στο οποίο τη θέση του προέδρου κατέλαβε ο «ψευτομουφτής» Ξάνθης Αχμέτ Μετέ.

Ο πρόεδρος της «επιτροπής» ψευτομουφτής Ξάνθης Α. Μετέ.

Το νέο προεδρείο έσπευσε με μια μακροσκελή ανακοίνωση να θέσει από μέρους της Συμβουλευτικής Επιτροπής όλο το πακέτο της Αγκυρας, ενώ χαρακτηριστικά για τη Ρόδο και την Κω αναφέρεται ότι «πρέπει να αναγνωριστεί το μειονοτικό καθεστώς των ομοεθνών μας στη Ρόδο και την Κω και πρέπει να τους αποδοθούν τα δικαιώματά τους».

Ο 47χρονος «νεολαίος» γραμματέας Α. Σελίμ

Στην ανακοίνωση εκφράζεται μεν ικανοποίηση για τη διεθνοποίηση της υπόθεσής τους, αλλά υποστηρίζεται ότι οι διάφορες εκθέσεις διεθνών οργανισμών περιέχουν ελλιπείς αξιολογήσεις.

Ετσι ζητείται να καταργηθεί το όριο του 3% στις εκλογές, να καταργηθούν οι διευρυμένες νομαρχίες (υπερνομαρχίες) στη Θράκη και να αναγνωριστούν μια σειρά σύλλογοι της μειονότητας ως «τουρκικοί», επικαλούμενοι τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αν και το θέμα βρίσκεται αυτή την περίοδο στην ελληνική Δικαιοσύνη.

Αιτήματα

Να αρθούν τα εμπόδια που υπάρχουν, όπως υποστηρίζεται, στον τομέα της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας της συνείδησης, και να αναγνωριστούν και να αναλάβουν καθήκοντα οι λεγόμενοι «ψευτομουφτήδες», με παράλληλη κατάργηση του νόμου περί διορισμού των ιεροδιδασκάλων. Ζητείται η διαχείριση των βακουφικών περιουσιών να ανατεθεί στα χέρια ατόμων που θα εκλέξει η μειονότητα.

Υποστηρίζεται, επίσης, πως για περίπου 60.000 μέλη της μειονότητας από το 1955 μέχρι το 1998 έχει αφαιρεθεί η υπηκοότητα και ζητείται να τους αποδοθεί και πάλι αναδρομικά, έστω κι αν ζουν στο εξωτερικό, όπως αναφέρεται.

Ακόμη να ιδρυθούν μειονοτικά νηπιαγωγεία, στα οποία η εκπαίδευση θα γίνεται στην τουρκική και την ελληνική γλώσσα και να ιδρυθούν νέα μειονοτικά Γυμνάσια - Λύκεια στους Νομούς Ροδόπης και Ξάνθης.

Απορρίπτεται κάθε συζήτηση περί κατάργησης της Σαρίας, ενώ με σφοδρότητα επιτίθεται η «Συμβουλευτική» σε όσους υποστηρίζουν ότι υπάρχουν κάποιες «ομάδες εντός της», εννοώντας τους Πομάκους και τους Ρομ.

Για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια στο νέο προεδρείο δεν συμμετέχουν βουλευτές ή πρώην βουλευτές της μειονότητας. Στο προηγούμενο προεδρείο, η θητεία του οποίου έληξε τους πρώτους μήνες του 2009, πρόεδρος ήταν ο βουλευτής Ξάνθης του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μαντατζή, με αντιπροέδρους τον πρώην βουλευτή Ροδόπης της ΝΔ Ιλχαν Αχμέτ, την υποψήφια του ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες ευρωεκλογές Γκιούλ Μπεγιάζ Κρα Χασάν και γραμματέα τον 47χρονο «νεολαίο», πρόεδρο της αυτοαποκαλούμενης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» Αντνάν Σελίμ.

Η συμφωνία που είχε γίνει ήταν να αντικαταστήσει τον Τ. Μαντατζή ο άλλος μειονοτικός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Ροδόπη Αχμέτ Χατζηοσμάν και να παραμείνει ο Ιλ. Αχμέτ. Ομως, μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε με αφορμή μια προκλητική επιστολή της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην τουρκική Βουλή, φέρεται πως ασκήθηκαν πιέσεις από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να μη δεχτεί τελικά να αναλάβει τη θέση του προέδρου, ενώ στο νέο προεδρείο δεν συμμετέχουν πολιτικά πρόσωπα.

Τις δύο θέσεις των αντιπροέδρων έχουν πάρει ο δήμαρχος Σελέρου Ξάνθης, Μπιρόλ Ιντζεμεχμέτ, και ο εκτελών καθήκοντα δημάρχου Αρριανών Ροδόπης, Χαλίπ Μεχμέτ. Ενώ παραμένει ο Αν. Σελίμ.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ

www.ethnos.gr

http://tomadakis.blogspot.com/

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΟΧΟΣ" - ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΪΟΥ 2009

MHN ΧΑΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ "ΣΤΟΧΟ".
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ...
...

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΥΛΩΝΑ; ΠΟΙΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 1821; ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΕΝΤΙΜΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ; ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΕΝΤΟΛΕΣ Ο ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΕΤΘ;

ΓΙΑΤΙ ΠΕΣΑΝ ΠΑΛΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ, ΟΤΑΝ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΓΡΑΦΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΠΑΣΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟΙΚΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ; ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΕ "ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ" ΚΑΙ "ΕΚΤΑΚΤΟ" Η ΕΙΔΗΣΗ; ΠΟΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ ΟΤΑΝ ΕΓΚΑΙΡΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ;

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟΝ "ΣΤΟΧΟ"΄ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.

ΑΠΟ ΤΟ STOXOS.GR

Κατερίνα Βίδα: 300.000 Έλληνες ζουν στα Σκόπια

Στο περιθώριο της εκδήλωσης για τα εθνικά θέματα που διοργάνωσαν τα περιοδικά Patria και Ενδοχώρα, την περασμένη Κυριακή στην Θεσσαλονίκη, βρεθήκαμε με την Κατερίνα Βίδα. Μια Ελληνίδα που ξεχωρίζει για την αξιοπρέπεια και την σεμνότητά της, παρόλο το δύσκολο εθνικό έργο που έχει αναλάβει.
Την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, στους ομογενείς μας των Σκοπίων, βοηθώντας έτσι τα Ελληνόπουλα να μην χάσουν την εθνική τους ταυτότητα.
Αυτά τα οποία μας είπε, είναι αποκαλυπτικά για την πραγματικότητα που ζει ο Ελληνισμός στα Σκόπια και συνάμα αποτελούν μια έκκληση για βοήθεια προς όλους τους εθνικά σκεπτόμενους Έλληνες, ώστε να μην χαθεί ένα κομμάτι του Ελληνισμού, το οποίο αποδεικνύεται περισσότερο ζωντανό από όσο μπορούσαμε να φανταστούμε.

συνέντευξη στον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο
dzafeiropoulos@elkosmos.gr Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Πόσο δύσκολο είναι να διδάσκει κανείς την ελληνική γλώσσα στα Σκόπια σήμερα;
Δεν είναι δύσκολο, εάν την διδάσκει κάποιος όπως εγώ, σε ιδιωτικό φροντιστήριο. Στο οποίο διδάσκονται και άλλες γλώσσες όπως αγγλικά, γερμανικά κ.λπ. Το δύσκολο είναι να γίνει μέσα από δημόσια σχολεία ή κάποιους ελληνικούς συλλόγους.

Δηλαδή οι αρχές των Σκοπίων δημιουργούν προβλήματα στην εκμάθηση των ελληνικών;
Εσείς αντιμετωπίσατε εχθρότητα;
Από συγκεκριμένους κύκλους, ναι. Δέχτηκα μάλιστα και επιθέσεις. Αλλά γενικότερα η γνώμη των πολιτών των Σκοπίων απέναντι στους Έλληνες και στην Ελλάδα είναι μοιρασμένη. Άλλο τι κάνει το επίσημο κράτος.

Από το ελληνικό κράτος και το υπουργείο εξωτερικών, είχατε κάποια βοήθεια μέχρι στιγμής;
Όχι, μέχρι σήμερα δεν είχαμε καμιά ενίσχυση, αλλά έχουμε υποσχέσεις ότι αυτό θα αλλάξει στο μέλλον. Μας έχουν βοηθήσει πολύ όμως, διάφοροι ιδιώτες από την Ελλάδα και σύλλογοι με την αποστολή σχολικών βιβλίων, cd με ελληνικά τραγούδια, πράγματα τα οποία είναι αυτά τα οποία έχουμε περισσότερο ανάγκη και καλούμε τον οποιονδήποτε Έλληνα μπορεί να βοηθήσει με αυτόν τον τρόπο, να το κάνει.

Τελικά πόσα είναι τα άτομα ελληνικής καταγωγής στο κράτος των Σκοπίων;
Προσωπικά τους υπολογίζω σε τουλάχιστον 300.000, συμπεριλαμβανομένων σε αυτούς και των Βλάχων με ελληνική συνείδηση. Είναι όμως δύσκολο να καταγραφούν, καθώς η δημιουργία ελληνικών συλλόγων δεν είναι εύκολη. Οπότε πολλοί, και ειδικά νέοι, δεν συνειδητοποιούν την καταγωγή τους ή δεν μπορούν να την εκφράσουν.

Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών όμως, έχει κάνει αναφορά για μόνο 6.000 Έλληνες στα Σκόπια....
Αυτό το νούμερο δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση, απλά η κατάσταση είναι αυτή η οποία σας περιέγραψα προηγουμένως. Ελπίζω όμως σύντομα να αλλάξουν τα πράγματα, καθώς μας έχουν υποσχεθεί από την Ελλάδα ότι θα βοηθήσουν στην δημιουργία ελληνικού συλλόγου στην πόλη την οποία ζω και ελπίζω το ίδιο να γίνει και σε άλλες περιοχές των Σκοπίων.

http://elkosmos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1412:-300000-&catid=100:2008-10-17-07-36-05&Itemid=302

Τελείωσε η ψηφοφορία. Ο Μέγας Αλέξανδρος μεγαλύτερος Ελληνας όλων των εποχών.

Πάλι καλά που δεν έβγαλαν καλύτερο Έλληνα κάποιον άλλον και τουλάχιστον στο εξωτερικό θα μάθουν για τον Μέγα Αλέξανδρο και θα κατανοήσουν ότι ήταν Ελληναράς και όχι ...Σκοπιανός.

Οι τρεις μεγάλοι Έλληνες στην ψηφοφορία του ΣΚΑΙ που ολοκληρώθηκε μετά από έναν χρόνο είναι οι:

Μέγας Αλέξανδρος 127.011, Παπανικολάου 103.661, Κολοκοτρώνης 87.017 ψήφοι

Δεν χρειάζεται να πούμε τι έχει κάνει ο Μέγας Αλέξανδρος. Εκπολίτισε όλο τον κόσμο. Αυτό φθάνει...

από το τροκτικό

http://koukfamily.blogspot.com/2009/05/blog-post_5544.html

19 ΜΑΪΟΥ: ΔΕΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΑΣΚΟΠΑ... ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ, ΤΟΥΡΚΟ ΔΕΝ Θ' ΑΦΗΣΟΥΜΕ!

http://www.stoxos.gr/2009/05/19.html

GAY-VISION 2009

Τους χάλασε τη σούπα ο Νορβηγός!

Κυριακή, 17 Μάιος 2009 19:17

Έξω απ' τα δόντια μίλησε ο μεγάλος νικητής του 54ου διαγωνισμού της Eurovision, Alexander Rybak, καθώς μετά τη λήξη χαρακτήρισε τον διαγωνισμό ως «την μεγαλύτερη παρέλαση ομοφυλοφίλων στην Ευρώπη»! Είναι χαρακτηριστικό πως πριν την έναρξη της τελικής φάσης της Eurovision είχαν συγκεντρωθεί έξω από τον χώρο διάφοροι «σύλλογοι»...gay, οι οποίοι ήθελαν να εισέλθουν οργανωμένα στην αίθουσα και να προπαγανδίσουν την ομοφυλοφιλία. Οι αστυνομικές δυνάμεις της Μόσχας δεν τους το επέτρεψαν με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν επεισόδια.
Ο τραγουδιστής από τη Νορβηγία με ένα πολύ ωραίο τραγούδι με παραδοσιακά στοιχεία της ιδιαίτερης πατρίδας του της Λευκορωσίας, και με μια παρουσία ευπρεπή, αποτέλεσε το αντίβαρο στον εκφυλισμό αυτής της διοργάνωσης, στο κιτς, στη γραφικότητα και στην υποκουλτούρα.
Πολύ φοβόμαστε όμως ότι ο Alexander Rybak με τη «μη πολιτικά ορθή» δήλωση του για τους ομοφυλόφιλους, έβαλε ένα πρόωρο τέλος στην καριέρα του...

http://elkosmos.gr/site/

ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

http://patriamedia.blogspot.com/

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΜΟ

http://patriamedia.blogspot.com/

Eskije ονομάζει την Ξάνθη το Weather Channel της Yahoo.

Aπό xanthipress.gr

"Το γεγονός ότι σε ένα από τα πιο δημοφιλή site του πλανήτη, εμφανίζεται για λίγα δευτερόλεπτά η λέξη Eskije (το τουρκικό τοπωνύμιο που ίσχυε στην Ξάνθη) όταν κάποιος αναζητεί την πρόγνωση καιρού για την Ξάνθη, επισημαίνει σε μήνυμα του αναγνώστης του XanthiPress.gr.

Συγκεκριμένα πρόκειται για την κεντρική σελίδα του Yahoo.com και την επιλογή weather που διαθέτει για την πρόγνωση καιρού σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Μόλις λοιπόν κάποιος συμπληρώσει τη λέξη Xanthi για να δει την πρόγνωση της περιοχής, στο... ειδικό παράθυρο εμφανίζεται για λίγο η ένδειξη Eskije GR- Anatoliki makedonia.
Το γεγονός αυτό είναι πράγματι αξιοπερίεργο, καθώς, μόλις η σελίδα παρουσιάσει την πρόγνωση της Ξάνθης εμφανίζονται οι κανονικές ονομασίες της περιοχής.
Μάλιστα σε περίπτωση που κάποιος επαναλάβει τη διαδικασία η μηχανή έχει διατηρήσει ως τελευταία επίσκεψη την τοποθεσία Eskije (save). Άγνωστο παραμένει πώς σε ένα από τα μεγαλύτερα site του διαδικτύου παγκοσμίως, κάποιος έχει προσθέσει την τουρκική ονομασία για την Ξάνθη, στην πρόγνωση του καιρού. Σίγουρα, όμως, η παρατηρητικότητα του αναγνώστη ήταν εντυπωσιακή.
Προφανώς κάποιοι χρήστες του διαδικτύου θα φροντίσουν να διαμαρτυρηθούν στην εταιρία για να διορθώσει τη σοβαρή αβλεψία.
Ας μα δώσουν οι blogers emails για να παραπονεθούμε άμεσα!

http://greece-salonika.blogspot.com/2009/05/eskije-weather-channel-yahoo.html

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟΝ "ΣΤΟΧΟ" ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΥΡΙΟ ΠΕΜΠΤΗ

14 ΜΑΪΟΥ 2009

Σήμερα γιορτάζει η Αλεξανδρούπολη τα Ελευθέριά της.

Η Αλεξανδρούπολη βρίσκεται στη θέση της αρχαίας Σάλης, μιας πόλης με έντονη παρουσία κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα. Τους επόμενους αιώνες η πόλη ερημώθηκε και ο τόπος έπεσε στην αφάνεια μέχρι τα μισά του 19ου αιώνα.

Το 1850 περίπου δημιουργείται ο πρώτος οικισμός, ένα μικρό ψαροχώρι το Δεδέ-Αγάτς που σημαίνει «Καλογερόδεντρο».

Το 1878 η πόλη περιέρχεται στα χέρια των Ρώσων, με τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.

Ακολουθούν δύο καταστροφικοί πόλεμοι, ο Α΄ Βαλκανικός και ο Α΄παγκόσμιος, που ρίχνουν τον τόπο σε παρακμή. Το Δεδέ- Αγάτς ερημώνει, ο πληθυσμός εκδιώχνεται και μόνο πολύ λίγοι μένουν πίσω για να γίνουν ο κρίκος της ιστορίας του τόπου.

Η πόλη από το 1912 έως το 1920 βρίσκεται κάτω από την βουλγαρική κυριαρχία.

Στις 14 Μαΐου του 1920 ο τόπος προσαρτίζεται στην Ελλάδα και αρχίζει σιγά-σιγά πάλι να ανασυντάσσεται και να οργανώνεται. Μετονομάζεται σε Νεάπολη για πολύ λίγο όμως, αφού κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Βασιλιά Αλέξανδρου πήρε το όνομα Αλεξανδρούπολη το οποίο και διατηρεί μέχρι σήμερα.

Χρόνια πολλά στην Αλεξανδρούπολή μας.

Σειρά παίρνουν η Αδριανούπολη και η Κωνσταντινούπολη.

Έσσεται ήμαρ.